تفاوت رفتار کارکنان در محیط کار

تفاوت رفتار کارکنان در محیط کار

از آنجایی که سازمان‌ها و مشاغل مختلف به دنبال راندمان کاری بالا در کارکنان و پرسنل خودشان هستند، تا کنون تحقیقات زیادی بر روی شخصیت‌ها و رفتارهای متفاوت این قشر از افراد انجام شده است.
این که رفتار کارکنان در محیط کار با سرپرستان و بالامنصبان و یا با همکاران خود چگونه است و چطور ارتباط برقرار می‌کنند نیز مورد بررسی قرار گرفته است.
از این رو تحقیقات گسترده‌ای در مورد تفاوت رفتار کارکنان در محیط کار انجام گرفته است.
8 گونه رفتاری مختلف در محیط کار، به افراد تخصیص داده شده است.
با در نظر گرفتن این 8 مدل رئیسان و سرپرستان می‌توانند کارکنان خود را بشناسند و با این شناخت بهتر، فضای کاری پر بازده‌تری را برای بیزینس خود مهیا سازند.

1- رفتار فرماندهانه کارکنان:

کارکنانی که رفتار فرماندهانه دارند ممکن است سلطه جو و پرخاشگر تلقی شوند.
آنها وقت خود را برای توضیح و تعبیر باملاحظه مسائل، به صورت مدبرانه تلف نمی‌کنند و اغلب قُلدری می‌کنند.
ولی اگر جنبه مثبت اینگونه از کارکنان را درنظر بگیریم می‌بینیم که آنها پرتحرک، مبتکر و دارای قریحه‌کاری بالایی هستند.
آنها همان کسانی هستند که می‌توان بر رویشان حساب کرد و کار را (قبل از اتمام فرجه) انجام شده دانست.
همه این خصایص به‌خاطر این است که آنها دوست دارند شرایط را تحت کنترل خودشان در آورند.
اگر هم شانس مسئولیت و رهبری انجام پروژه‌ای نصیبشان شود، آن را به نحو احسن انجام می‌دهند.

2- رفتار سرگردان:

فرد سرگردان، رفتاری دقیقاً برعکس رفتار فرماندهانه دارد.
در این نوعِ رفتار، بی‌نظمی و گُنگی حرف‌اول را می‌زند و ماندن و تمرکز برروی وظیفه‌محوله غالباً برایشان سخت است.
ولی وقتی از آنها خواسته شود که خلاقیت بیشتری از خود نشان دهند یا رویه خود را تغییر دهند، راندمان کاریشان بهتر می‌شود.
نقطه قوتشان ارائه راه‌حل‌های خاص و منحصربه‌فرد است. راه‌حل‌هایی که به ذهن هیچ کس حتی خطور هم نمی‌کند.

3- رفتار تهاجمی کارکنان:

کارکنانی که رفتار تهاجمی دارند، در تمام زندگیشان، عقده برتری‌داشتن و ارشدیت را با خود به‌همراه دارند.
آنها معمولاً به احساسات بقیه افراد اهمیت چندانی نشان نمی‌دهند و غالباً اطرافیان را از خود می‌رنجانند.
آنها در موقعیت‌هایی که نیازمند مشارکت و کار تیمی بالاست، اغلب بیشترین ضربه را می‌زنند.
به این افراد باید وظایف سختی که بقیه از زیر آنها شانه خالی می‌کنند محول شود تا کارآیی خود را نشان دهند.
به‌خصوص اگر موفقیتشان در انجام آن کار با تعریف و تمجید هم همراه باشد.

4- رفتار خیرخواهانه:

برخلاف مهاجمان، دادن حس‌خوب به اطرافیان برای خیرخواهان بسیار مهم است و در اولویت قرار دارد.
اگرچه این کار برای روحیه جمیع کارکنان مفید است، اما ممکن است به‌عنوان وظیفه کاری برای آنها تلقی شود و اصل کار به مسامحه گرفته شود.
آنها از اینکه به خاطر درک دیگران از ایشان تعریف شود خوشحال می‌شوند.
اگر انتقادی هم از آنها می‌شود توقع دارند که جنبه مثبت کارهای خیرخواهانه آنها نیز در خلال انتقادات ارج داده شود و بر روی قدردانی نسبت به این دست از کارهایشان حساس هستند.

5- رفتار نمایشگرانه کارکنان:

افرادی که رفتار نمایشگرانه دارند بیشتر رغبت خود را نسبت به انجام دادن کارها نشان می‌دهند تا اینکه بخواهند واقعاً آن کار را انجام دهند.
آنها حس شوخ‌طبعی بالایی دارند و دوست دارند جو را به‌وسیله لطیفه‌ها و شوخ‌طبعی‌های خود بانشاط و سرزنده نگه دارند.
علیرغم این جنب و جوش زیادشان، بدشان هم نمی‌آید که از موفقیت و جهد دیگران استفاده کرده و برای خود از طریق دیگران اعتبار کسب کنند.
اغلب پیکان سرزنش‌ها و انتقادات را از سمت خود منحرف کرده و دیگران را قربانی می‌کنند.
نقطه قوت و جنبه مثبت این افراد، سخنران خوبی بودن و مهارت بالایشان در ایجاد روابط جدید است.

6- رفتار طفره رونده:

افراد طفره رو دوست دارند همان نمای سطحی که از خود در ذهن دیگران ساخته‌اند را حفظ کنند.
آنها ترجیح می‌دهند که تنهایی و به‌صورت فردی کار کنند، تا اینکه جزو یک تیم باشند.
چراکه کار تیمی نیازمند تعاملات اجتماعی است.
در انجام کارها نیاز دارند که جزء‌به‌جزء راهنمایی شوند و دیگران نسبت به انجام وظیفه آنها صبور باشند.
آنها در شرایط خشن و درگیرانه و پُرهیاهو، راندمان کاری خوبی از خود نشان نمی‌دهند.
اگرچه در کار خود ابتکار و قریحه چندانی از خود نشان نمی‌دهند ولی بسیار قابل اعتماد و در انجام صحیح دستور العمل‌ها بسیار با دقت هستند و وسواس کاری زیادی از خود نشان می‌دهند.

7- رفتار تحلیل گرایانه کارکنان:

افراد تحلیل گر بسیار باریک‌بین هستند و نسبت به اطرافیانشان، در سر کار بیشتر دابل چک (بازبینی دوباره) انجام می‌دهند.
آنها چندان پذیرای اعمال تغییرات نیستند چراکه از دیدن معایب و عوامل منفی که دراثر تغییرات دررویه روتین به‌وجود می‌آیند، می‌ترسند.
آنها اغلب در کار فردی موفقیت آمیز عمل می‌کنند.
چرا که از پُرشدن و سرریزی اطلاعات فراوان در کار گروهی بیزازند.
افرادی که دارای رفتار تحلیل گرایانه هستند از اینکه بخاطر پیش‌بینی خوبشان از اتفاقات پیش رو تمجید شوند، بسیار مشعوف شده و به تکاپو می‌افتند.

8- رفتار انجام دهنده:

این دسته از کارکنان اعتماد به نفس بالایی از خود در انجام کارها نشان می‌دهند و اغلب رویکرد خوبی نسبت به انجام وظایف دارند.
آنها بدون اینکه خودرأی باشند و گردن‌فرازی کنند، نسبت به توانایی فردی خود آگاهی دارند و در اجرا توانمند هستند.
آنها علاقمند به کار گروهی هستند و کارآیی بالایی در آن دارند.
علیرغم داشتن حس شوخ طبعی مناسب، در انجام مسئولیت‌هایشان ماهر نیز هستند.
آنها با دیگران مشورت می‌کنند و بعداً تصمیم می‌گیرند و با همین روش اهداف سازمان خود را به‌پیش می‌برند.
تصمیم‌هایشان تحت تأثیر منافع شخصیشان گرفته نمی‌شود.
بزرگترین خصیصه مثبت‌شان این است که با بقیه گونه‌های رفتاری کنار می‌آیند و با آنها به خوبی ادغام می‌شوند.

برای مطالعه بیشتر: “چالاکی فردی و چالاکی فرد در سازمان“