زبان بدن شما این 4 ویژگی مهم را دارد؟
یکی از مهمترین مهارت های مکالمه ای ما از ناحیه ی زبانمان صورت خارجی پیدا می کند. این مهارت زبان بدن است. با توجه به بررسی های صورت گرفته بیش از نیمی از مکالمات رو در روی ما «غیر کلامی» هستند. «زبان بدن»، قبل از آنکه حرفی بزنیم احساسات و نگرش های ما را مخابره می کند.
اغلب کسانی که در مکالمه و گفتگو در شرایط مطلوبی قرار ندارند، متوجه نیستند که حالت بدنشان (دست ها را بطور ضربدری روی سینه گذاشتن، برقرار نکردن تماس چشمی، تبسم نکردن) دلیل اصلی ارتباط بدِ آنهاست. ما با نخستین علامات و اشاراتی که مخابره می کنیم درک می شویم و مورد قضاوت قرار می گیریم.
می توانید با رعایت روش های زیر، کاری کنید که نخستین ایما و اشاره بدن شما، به نفع شما و نه علیه شما، کار کنند.
تبسم
تبسم، نشانه درستی، گشودگی و تمایل شما به صحبت کردن است. پیام غیر کلامی مؤثری که مخابره می شود به این امید که طرف مقابل نیز تبسم کند. شخص وقتی تبسم شما را می بیند، آن را به حساب تعریف و تمجید می گذارد و معمولاً احساس خوبی پیدا می کند. نتیجه؟ طرف مقابل نیز متقابلاً تبسمی تحویل شما خواهد داد.
تبسم کردن نباید «مصنوعی» باشد. البته مفهوم این جمله این نیست که شما باید در تمامی شرایط و مواقع شاد باشید اما به هنگام دیدار کسی که می شناسید و یا اگر به کسی برمی خورید که می خواهید با او تماس برقرار کنید، لبخند بزنید. این کار، نشانه تصدیق عمومی شما از شخص است و باعث می شود که او نیز به صحبت کردن با شما راغب شود.
بازوان گشوده
وقتی با بازوان گشوده مواجه می شوید، احساس می کنید که دیگران مایل به صحبت با شما هستند و از دیدنتان خوشحالند. در یک میهمانی و یا در محیط کار، بازوان گشوده بدین معناست که شما به برقراری ارتباط علاقه مند هستید.
همچنین، نشستن یا ایستادن با بازوان روی هم قرار گرفته این پیغام را می رساند که شما علاقه ای به برقراری تماس ندارید، حالت تدافعی دارید و ذهنتان را به روی اشخاص بسته اید. اگر دستتان را روی چانه و دهانتان بگذارید، حالت کلاسیکِ اشخاص متفکر را پیدا می کنید. حال این سؤال را از خود بپرسید: « آیا حاضرید وقتی کسی را غرق در افکار خود می بینید، با او تماس برقرار کنید؟ » به احتمال زیاد جواب منفی است. افزوده بر این، روی هم قرار دادن دست ها شما را عصبی، منتقد یا عیب جو معرفی می کند. اینها سببی هستند تا دیگران پیش شما نیایند و درهای صحبت را باز نکنند.
بعضی ها می گویند صرفاً به این دلیل که بازوانشان روی یکدیگر قرار دارد نمی توان گفت که آنها علاقه ای به مکالمه ندارند، شاید این کار بر حسب عادتشان و به این دلیل که اینگونه راحت ترند باشد. در جواب باید گفت که کسی نمی تواند ذهن خوانی کند اما می تواند زبان تن را بخواند!
تمایل به جلو
وقتی کسی با شما حرف می زند و شما کمی به جلو و به سمت او متمایل می شوید، نشان می دهید که به او گرایش دارید؛ نشان می دهید که به صحبت های او گوش می دهید. طرف مقابل نیز این اقدام شما را به فال نیک می گیرد و تشویق می شود که به صحبت ادامه دهد. در عوض، دست روی دهان گذاشتن و به عقب خم شدن، نشانی از قضاوت، داوری، بدبینی و تکدر خاطر از مستمع را به نمایش می گذارد.
البته مراقب باشید که به فضای شخصی طرف مقابل تجاوز نکنید، به عبارت دیگر، خودتان را بیش از حد به او نزدیک نکنید!
تماس چشمی
یکی از عوامل تعیین کننده در ارتباط غیر کلامی و زبان بدن، پیامی است که چشم ها مخابره می کنند. تماس چشمی نشانی از توجه و علاقه شما به سخنان طرف مقابل است. البته بهتر است که تماس چشمی خود را با کمی تبسمِ دوستانه همراه کنید تا این پیغام را برسانید که: دوست دارم با تو صحبت کنم. می خواهم تو را بهتر بشناسم.
تماس چشمی باید طبیعی باشد. جبر و زوری در آن بکار برده نشود و نیز بیش از حد بر روی آن تأکید نشود. وقتی طرف مقابل شما تبسم می کند شما نیز متقابلاً تبسم کنید. هنگام صحبت با اشخاص، کاملاً طبیعی است که به جوانب مختلف نگاه کنید، این هم طبیعی است که پیوسته در چشمان طرف مقابل نگاه نکنید.
تماس چشمی اگر از حدی بیشتر باشد، نه تنها مفید نیست، بلکه می تواند به روابط آسیب بزند. چشم دوختنِ ادامه دار می تواند رفتاری پرخاشگرانه به حساب بیاید.
همچنین میتوانید در این رابطه مقاله “6 اشتباه که زبان بدن شما هنگام ارائه مطلب مرتکب می شود.” را مطالعه فرمایید.
زبان بدن + لحن صدا + کلمه = ارتباط کامل
به خاطر داشته باشید، ژست هایی که توضیح دادیم جایگزین ارتباط کلامی نیستند. از آن گذشته اگر تنها با یک ژست مفرد، بجای مجموعه ای از ژست ها و حالت هایی که توضیح دادیم، با کسی رو به رو شدید، ممکن است برداشت درستی از او نکنید. اما اگر به مجموعه ای از این ژست ها توجه کنید و همراه با آن لحن صدای خوشایندی هم در میان باشد، برداشتی از گشودگی و آمادگی برای گفتگو را به نمایش می گذارید.
منبع: ” کتاب مهارت های گفتگو – نویسنده: دون گابور – مترجم: مهدی قراچه داغی
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.